Συχνά ακούω πολλούς ανθρώπους να γκρινιάζουν για την κατάσταση στην Ελλάδα. Λένε ότι το κράτος δεν υποστηρίζει τους πολίτες του, δεν υποστηρίζει την επιχειρηματικότητα, δεν υποστηρίζει τις καινοτόμες ιδέες (αυτό βέβαια πάντα συνέβαινε στην Ελλάδα, απλά τώρα που δεν ρέει το χρήμα κάποιοι «βολεμένοι» με την παλιά κατάσταση θυμώνουν και φωνάζουν).
Πολλοί λένε ότι εδώ στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλοί «γνωστοί» και «πετυχημένοι» άνθρωποι οι οποίοι κάνουν τη διαφορά και οι οποίοι μπορούν να παίξουν το ρόλο του μέντορα, του ειδικού σε ένα πεδίο ώστε μια ιδέα να γίνει παγκόσμια γνωστή, του οικονομικού υποστηρικτή-angel investor ή/και venture capitalist-που θα πιστέψει σε μια ιδέα, θα τη χρηματοδοτήσει και θα δημιουργηθεί έτσι το παγκόσμιας εμβέλειας breakthrough.
Δε διαφωνώ. Πολλές ήταν οι φορές που ζήλεψα ανθρώπους που δουλεύουν σε μεγάλα projects στη Μέση Ανατολή, που είπα ότι αν είχα γεννηθεί στις ΗΠΑ πολύ πιθανόν να είχα άλλες ευκαιρίες, που θύμωσα με την προχειρότητα της Ελλάδας, την έλλειψη εναλλακτικής επιχειρηματικής κουλτούρας, τη μη αναγνώριση, τη μη κατανόηση ενός άλλου, νέου τρόπου δράσης και το γεγονός ότι πρέπει συνεχώς να καταβάλω τεράστια προσπάθεια για να κάνω το οτιδήποτε και τελικά να καταφέρνω το τίποτα (και δεν αναφέρομαι στο κράτος αλλά σε όλους εμάς που δημιουργούμε και αποδεχόμαστε αυτή την πραγματικότητα.)
Αξίζει όμως να δηλητηριάζουμε τους εαυτούς μας αλλά και τους γύρω μας με τον αρνητισμό μας;
Ζω Παντού και Πουθενά
Η απάντηση στην προαναφερόμενη ερώτηση είναι: «Όχι!».
Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι με την γκρίνια, το θυμό, τη μιζέρια δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτα και κάθε φορά που έπεφτα στην παγίδα αυτή σκεφτόμουν ανθρώπους που έζησαν και σε άλλες χώρες του κόσμου, σε εποχές «δύσκολες» (γιατί πάντα υπήρχαν τέτοιες) και παρ’ όλα αυτά κατάφεραν να υλοποιήσουν τις ιδέες τους. Κατάφεραν το, πολλές φορές, ακατόρθωτο.
Έτσι αποφάσισα να το παίξω αλλιώς το παιχνίδι δουλεύοντας σε επίπεδο προαγωγής της δημιουργικότητάς μου. Τα εμπόδια και τα όποια προβλήματα αποτελούν την μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι οι ευκαιρίες, τις οποίες για να τις δεις, να τις αξιολογήσεις και να τις «εκμεταλλευτείς» πρέπει να γίνεις εφευρετικός και ταυτόχρονα agile αλλά και λάτρης του ρίσκου και του lifelong learning.
Σε διάφορα ταξίδια που κάνω συναντώ ανθρώπους που με ρωτούν πού ζω και γελώντας τους απαντώ: «Παντού και πουθενά.» Και τι εννοώ;
Οι δράσεις μου, οι σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου επηρεάζονται απ’ όλο τον κόσμο και δεν επιτρέπω να ορίζονται μόνο από τη χώρα και τον τόπο που έτυχε να γεννηθώ και να ζω. Προσπαθώ κάθε μέρα που περνάει να γνωρίζω virtually όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ απ’ όλο τον κόσμο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να λειτουργήσουν ως μέντορές μου, ως executive coaches μου, ως πελάτες μου, ως εμπνευστές μου, ως συνεργάτες μου.
Συνδεθείτε Δημιουργικά!
Ζούμε σε έναν συνδεδεμένο κόσμο και όλοι μας έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε πολίτες αυτού του κόσμου, αρκεί να το επιτρέψουμε στους εαυτούς μας, και να είμαστε συνειδητοί ώστε να μην αλλοτριωνόμαστε από τη στυγνή λογική της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλει ο κορπορατισμός.
Κρατείστε τα «καλά» στοιχεία του τόπου καταγωγής σας, αναζητήστε τα «καλά» στοιχεία άλλων τόπων, ενοποιείστε τα και αξιοποιείστε τα ώστε να καταφέρετε να υλοποιείστε το όραμά σας, το σκοπό σας, τις ιδέες σας, τα projects σας. Θέλει και τρόπο αλλά και δουλειά. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα δεν γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Συνδυάστε τα πατήματα πολλών κουμπιών για να αποτινάξετε την μιζέρια και την κακομοιριά που σας οδηγεί στη δυστυχία της μετριότητας. Και πάνω απ’ όλα, μην ξεχνάτε ότι είμαστε πολίτες όλου του κόσμου.
Ζήστε παντού και πουθενά και χτίστε το δικό σας κόσμο, (και δεν εννοώ να ζείτε σε άλλο πλανήτη…), όσο πιο επιδέξια μπορείτε με ανθρώπους και πράγματα που αγαπάτε και τολμήστε να δράσετε σαν να μην ανήκετε πουθενά. Τότε δεν θα σας αγγίζει το «άσχημο» και το αρνητικό (ή αν σας αγγίζει θα επανέρχεστε γρήγορα.) Αντιθέτως, θα είστε τόσο πολύ δημιουργικοί, που θα απορείτε με τον εαυτό σας. Κι ακόμα και από την Ελλάδα του σήμερα θα μπορείτε να δημιουργείτε αποτελεσματικά. Απαντήστε σ’ αυτήν την πρόκληση γιατί πολύ απλά μπορείτε!
Και για να προλάβω κάποιους υπερασπιστές του «Ελληνικού Εθνικού Φρονήματος» οι οποίοι μπορεί να μπουν στο πειρασμό να σχολιάσουν αυτό το άρθρο… και ο Διογένης ο Κυνικός και ο Δημοσθένης αλλά και ο Σωκράτης δήλωναν πολίτες του κόσμου! Αλλά και ο Αϊνστάιν δήλωσε ότι «Ο εθνικισμός είναι μία παιδική αρρώστια. Είναι η ιλαρά της Ανθρωπότητας.» Το να μένουμε κολλημένοι στο «Ελληνικό» σε συνδυασμό με την παράδοση στον αρνητισμό μόνο πίσω μπορεί να μας πάει και να μας βάλει σε μία διαδικασία μη παραγωγικού θυμού.
Άλλωστε, όλοι οι πολιτισμοί σ’ αυτόν τον κόσμο δεν προέκυψαν με παρθενογένεση. Όπως μας λέει και ο ανατρεπτικός Yuval Noah Harari, καθηγητής ιστορίας στο Hebrew University of Jerusalem, στο βιβλίο του με τίτλο «Sapiens. Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου»,: «[…] κάθε πολιτισμός έχει τις χαρακτηριστικές του πεποιθήσεις, κανόνες και αξίες, αλλά αυτές βρίσκονται μονίμως σε ρευστή κατάσταση [.…] Μέσα στις χιλιετίες, μικροί, απλοί πολιτισμοί συγχωνεύονται σταδιακά, σχηματίζοντας μεγαλύτερους και πιο σύνθετους πολιτισμούς, έτσι που ο κόσμος περιλαμβάνει ολοένα και λιγότερους μεγαπολιτισμούς, κάθε ένας από τους οποίους είναι μεγαλύτερος και πιο σύνθετος [.…] Υπάρχει ένας παγκόσμιος πολιτισμός που όμως δεν είναι ομοιογενής. Όπως ακριβώς ένα ενιαίο οργανικό σώμα διαθέτει πολλά διαφορετικών ειδών όργανα και κύτταρα, έτσι και ο ενιαίος παγκόσμιος πολιτισμός μας περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά είδη τρόπων ζωής και λαών. Ωστόσο, συνδέονται όλοι στενά μεταξύ τους και αλληλοεπηρεάζονται με χιλιάδες τρόπους [….] Μιλάμε ακόμα πολύ για ‘αυθεντικούς’ πολιτισμούς. Αν όμως ‘αυθεντικό’ σημαίνει κάτι που αναπτύχθηκε ανεξάρτητα και που αποτελείται από αρχαίες τοπικές παραδόσεις χωρίς εξωτερικές επιρροές, τότε στη Γη δεν έχει απομείνει κανένας αυθεντικός πολιτισμός. Μέσα στους τελευταίους αιώνες, όλοι οι πολιτισμοί άλλαξαν μέχρι που έγιναν σχεδόν αγνώριστοι, από το κύμα των παγκόσμιων επιρροών.»
Διαλέξτε μικρά κομματάκια των πολιτισμών που σας αντιπροσωπεύουν, με όποιον τρόπο αυτά εκφράζονται και με όποιο μέσο, συνδεθείτε μαζί τους και αναπτύξτε κάτι μοναδικό, κάτι δικό σας που θα σας προάγει θετικά και θα παράγει αξία.
Άρα… την επόμενη φορά που θα συνδεθείτε στο facebook και θα μπείτε στον πειρασμό να γράψετε ένα κακομοίρικο σχόλιο για την κατάσταση στην Ελλάδα, ή που θα μπείτε στον πειρασμό να «την πείτε» σε έναν άνθρωπο που δεν ξέρετε την ιστορία του και που επειδή βλέπει πιο θετικά και αισιόδοξα τη ζωή εσείς νομίζετε ότι είναι «βολεμένος» και δεν έχει καμία ανάγκη και άρα μιλάει εκ του ασφαλούς, συγκρατηθείτε! Και αντί αυτού, μπείτε μέσα σε μία ομάδα που θα βρείτε ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς, με τα ίδια ενδιαφέροντα με εσάς και γνωρίστε τους, συζητήστε μαζί τους για τις ιδέες σας και πώς μπορείτε να τις διευρύνετε και να τις υλοποιείστε. Σερφάρετε στο internet, βρείτε και μελετήστε projects που σας ενθουσιάζουν και συνάδουν με τα δικά σας ενδιαφέροντα. Διαβάστε άρθρα ανθρώπων που βλέπουν τον κόσμο «αλλιώς» για να διευρυνθείτε και συνδεθείτε μαζί τους. Μπείτε στη διαδικασία να βρείτε επενδυτές (κυριολεκτικά και μεταφορικά) των ιδεών σας γιατί υπάρχουν. Συνεργαστείτε με άλλους ανθρώπους σε virtual ομάδες.
Λειτουργείστε δημιουργικά και ζήστε παντού και πουθενά ενοποιώντας! Μην αυτοπεριορίζεστε στο γνωστό και το δεδομένο. Τολμήστε να συνδέστε και τα φαινομενικά ασύνδετα… πάντα με διάκριση. Αξίζει τον κόπο!
ΠΗΓΗ
Δε διαφωνώ. Πολλές ήταν οι φορές που ζήλεψα ανθρώπους που δουλεύουν σε μεγάλα projects στη Μέση Ανατολή, που είπα ότι αν είχα γεννηθεί στις ΗΠΑ πολύ πιθανόν να είχα άλλες ευκαιρίες, που θύμωσα με την προχειρότητα της Ελλάδας, την έλλειψη εναλλακτικής επιχειρηματικής κουλτούρας, τη μη αναγνώριση, τη μη κατανόηση ενός άλλου, νέου τρόπου δράσης και το γεγονός ότι πρέπει συνεχώς να καταβάλω τεράστια προσπάθεια για να κάνω το οτιδήποτε και τελικά να καταφέρνω το τίποτα (και δεν αναφέρομαι στο κράτος αλλά σε όλους εμάς που δημιουργούμε και αποδεχόμαστε αυτή την πραγματικότητα.)
Αξίζει όμως να δηλητηριάζουμε τους εαυτούς μας αλλά και τους γύρω μας με τον αρνητισμό μας;
Ζω Παντού και Πουθενά
Η απάντηση στην προαναφερόμενη ερώτηση είναι: «Όχι!».
Αυτό που συνειδητοποίησα είναι ότι με την γκρίνια, το θυμό, τη μιζέρια δεν πρόκειται να καταφέρω τίποτα και κάθε φορά που έπεφτα στην παγίδα αυτή σκεφτόμουν ανθρώπους που έζησαν και σε άλλες χώρες του κόσμου, σε εποχές «δύσκολες» (γιατί πάντα υπήρχαν τέτοιες) και παρ’ όλα αυτά κατάφεραν να υλοποιήσουν τις ιδέες τους. Κατάφεραν το, πολλές φορές, ακατόρθωτο.
Έτσι αποφάσισα να το παίξω αλλιώς το παιχνίδι δουλεύοντας σε επίπεδο προαγωγής της δημιουργικότητάς μου. Τα εμπόδια και τα όποια προβλήματα αποτελούν την μία όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι οι ευκαιρίες, τις οποίες για να τις δεις, να τις αξιολογήσεις και να τις «εκμεταλλευτείς» πρέπει να γίνεις εφευρετικός και ταυτόχρονα agile αλλά και λάτρης του ρίσκου και του lifelong learning.
Σε διάφορα ταξίδια που κάνω συναντώ ανθρώπους που με ρωτούν πού ζω και γελώντας τους απαντώ: «Παντού και πουθενά.» Και τι εννοώ;
Οι δράσεις μου, οι σκέψεις μου, τα συναισθήματά μου επηρεάζονται απ’ όλο τον κόσμο και δεν επιτρέπω να ορίζονται μόνο από τη χώρα και τον τόπο που έτυχε να γεννηθώ και να ζω. Προσπαθώ κάθε μέρα που περνάει να γνωρίζω virtually όσους περισσότερους ανθρώπους μπορώ απ’ όλο τον κόσμο. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να λειτουργήσουν ως μέντορές μου, ως executive coaches μου, ως πελάτες μου, ως εμπνευστές μου, ως συνεργάτες μου.
Συνδεθείτε Δημιουργικά!
Ζούμε σε έναν συνδεδεμένο κόσμο και όλοι μας έχουμε την πολυτέλεια να είμαστε πολίτες αυτού του κόσμου, αρκεί να το επιτρέψουμε στους εαυτούς μας, και να είμαστε συνειδητοί ώστε να μην αλλοτριωνόμαστε από τη στυγνή λογική της παγκοσμιοποίησης που επιβάλλει ο κορπορατισμός.
Κρατείστε τα «καλά» στοιχεία του τόπου καταγωγής σας, αναζητήστε τα «καλά» στοιχεία άλλων τόπων, ενοποιείστε τα και αξιοποιείστε τα ώστε να καταφέρετε να υλοποιείστε το όραμά σας, το σκοπό σας, τις ιδέες σας, τα projects σας. Θέλει και τρόπο αλλά και δουλειά. Τίποτα δεν είναι εύκολο. Τίποτα δεν γίνεται με το πάτημα ενός κουμπιού. Συνδυάστε τα πατήματα πολλών κουμπιών για να αποτινάξετε την μιζέρια και την κακομοιριά που σας οδηγεί στη δυστυχία της μετριότητας. Και πάνω απ’ όλα, μην ξεχνάτε ότι είμαστε πολίτες όλου του κόσμου.
Ζήστε παντού και πουθενά και χτίστε το δικό σας κόσμο, (και δεν εννοώ να ζείτε σε άλλο πλανήτη…), όσο πιο επιδέξια μπορείτε με ανθρώπους και πράγματα που αγαπάτε και τολμήστε να δράσετε σαν να μην ανήκετε πουθενά. Τότε δεν θα σας αγγίζει το «άσχημο» και το αρνητικό (ή αν σας αγγίζει θα επανέρχεστε γρήγορα.) Αντιθέτως, θα είστε τόσο πολύ δημιουργικοί, που θα απορείτε με τον εαυτό σας. Κι ακόμα και από την Ελλάδα του σήμερα θα μπορείτε να δημιουργείτε αποτελεσματικά. Απαντήστε σ’ αυτήν την πρόκληση γιατί πολύ απλά μπορείτε!
Και για να προλάβω κάποιους υπερασπιστές του «Ελληνικού Εθνικού Φρονήματος» οι οποίοι μπορεί να μπουν στο πειρασμό να σχολιάσουν αυτό το άρθρο… και ο Διογένης ο Κυνικός και ο Δημοσθένης αλλά και ο Σωκράτης δήλωναν πολίτες του κόσμου! Αλλά και ο Αϊνστάιν δήλωσε ότι «Ο εθνικισμός είναι μία παιδική αρρώστια. Είναι η ιλαρά της Ανθρωπότητας.» Το να μένουμε κολλημένοι στο «Ελληνικό» σε συνδυασμό με την παράδοση στον αρνητισμό μόνο πίσω μπορεί να μας πάει και να μας βάλει σε μία διαδικασία μη παραγωγικού θυμού.
Άλλωστε, όλοι οι πολιτισμοί σ’ αυτόν τον κόσμο δεν προέκυψαν με παρθενογένεση. Όπως μας λέει και ο ανατρεπτικός Yuval Noah Harari, καθηγητής ιστορίας στο Hebrew University of Jerusalem, στο βιβλίο του με τίτλο «Sapiens. Μια σύντομη ιστορία του ανθρώπου»,: «[…] κάθε πολιτισμός έχει τις χαρακτηριστικές του πεποιθήσεις, κανόνες και αξίες, αλλά αυτές βρίσκονται μονίμως σε ρευστή κατάσταση [.…] Μέσα στις χιλιετίες, μικροί, απλοί πολιτισμοί συγχωνεύονται σταδιακά, σχηματίζοντας μεγαλύτερους και πιο σύνθετους πολιτισμούς, έτσι που ο κόσμος περιλαμβάνει ολοένα και λιγότερους μεγαπολιτισμούς, κάθε ένας από τους οποίους είναι μεγαλύτερος και πιο σύνθετος [.…] Υπάρχει ένας παγκόσμιος πολιτισμός που όμως δεν είναι ομοιογενής. Όπως ακριβώς ένα ενιαίο οργανικό σώμα διαθέτει πολλά διαφορετικών ειδών όργανα και κύτταρα, έτσι και ο ενιαίος παγκόσμιος πολιτισμός μας περιλαμβάνει πολλά διαφορετικά είδη τρόπων ζωής και λαών. Ωστόσο, συνδέονται όλοι στενά μεταξύ τους και αλληλοεπηρεάζονται με χιλιάδες τρόπους [….] Μιλάμε ακόμα πολύ για ‘αυθεντικούς’ πολιτισμούς. Αν όμως ‘αυθεντικό’ σημαίνει κάτι που αναπτύχθηκε ανεξάρτητα και που αποτελείται από αρχαίες τοπικές παραδόσεις χωρίς εξωτερικές επιρροές, τότε στη Γη δεν έχει απομείνει κανένας αυθεντικός πολιτισμός. Μέσα στους τελευταίους αιώνες, όλοι οι πολιτισμοί άλλαξαν μέχρι που έγιναν σχεδόν αγνώριστοι, από το κύμα των παγκόσμιων επιρροών.»
Διαλέξτε μικρά κομματάκια των πολιτισμών που σας αντιπροσωπεύουν, με όποιον τρόπο αυτά εκφράζονται και με όποιο μέσο, συνδεθείτε μαζί τους και αναπτύξτε κάτι μοναδικό, κάτι δικό σας που θα σας προάγει θετικά και θα παράγει αξία.
Άρα… την επόμενη φορά που θα συνδεθείτε στο facebook και θα μπείτε στον πειρασμό να γράψετε ένα κακομοίρικο σχόλιο για την κατάσταση στην Ελλάδα, ή που θα μπείτε στον πειρασμό να «την πείτε» σε έναν άνθρωπο που δεν ξέρετε την ιστορία του και που επειδή βλέπει πιο θετικά και αισιόδοξα τη ζωή εσείς νομίζετε ότι είναι «βολεμένος» και δεν έχει καμία ανάγκη και άρα μιλάει εκ του ασφαλούς, συγκρατηθείτε! Και αντί αυτού, μπείτε μέσα σε μία ομάδα που θα βρείτε ανθρώπους από άλλους πολιτισμούς, με τα ίδια ενδιαφέροντα με εσάς και γνωρίστε τους, συζητήστε μαζί τους για τις ιδέες σας και πώς μπορείτε να τις διευρύνετε και να τις υλοποιείστε. Σερφάρετε στο internet, βρείτε και μελετήστε projects που σας ενθουσιάζουν και συνάδουν με τα δικά σας ενδιαφέροντα. Διαβάστε άρθρα ανθρώπων που βλέπουν τον κόσμο «αλλιώς» για να διευρυνθείτε και συνδεθείτε μαζί τους. Μπείτε στη διαδικασία να βρείτε επενδυτές (κυριολεκτικά και μεταφορικά) των ιδεών σας γιατί υπάρχουν. Συνεργαστείτε με άλλους ανθρώπους σε virtual ομάδες.
Λειτουργείστε δημιουργικά και ζήστε παντού και πουθενά ενοποιώντας! Μην αυτοπεριορίζεστε στο γνωστό και το δεδομένο. Τολμήστε να συνδέστε και τα φαινομενικά ασύνδετα… πάντα με διάκριση. Αξίζει τον κόπο!
ΠΗΓΗ
RSS Feed