Πώς μπορείς να πετυχαίνεις στόχους και όμως να μην τα καταφέρνεις;
Το έχω αναφέρει παλιότερα αλλά θα το ξαναπώ εδώ… Η βάση της παραγωγικότητας σε οποιοδήποτε επίπεδο και οποιονδήποτε τομέα, είναι η ικανότητα των ατόμων να ελέγχουν τις συναισθηματικές τους καταστάσεις και να μένουν όσο το δυνατόν περισσότερο στην κατάσταση που αποκαλώ ως “κατάσταση συναισθηματικής διαστολής”. Πλέον έχουμε στα χέρια μας πλήθος ερευνών οι οποίες αποδεικνύουν δίχως την παραμικρή αμφιβολία, πως όταν βρισκόμαστε σε μία θετική συναισθηματική κατάσταση, τότε και μόνο τότε, μπορούμε να λειτουργήσουμε στα βέλτιστα επίπεδα που το σώμα και το μυαλό μας επιτρέπουν. Το να νοιώθεις καλά λοιπόν δεν είναι ζητούμενο γούστου ή επιλογής, αλλά περισσότερο ζήτημα του αν εκμεταλλεύεσαι τις δυνατότητες που σου έχουν δοθεί στο έπακρο.
Σε αυτό το άρθρο θα στηριχτώ πάνω στην προαναφερθείσα ιδέα και θέλω να συζητήσω μαζί σας για τους εξωτερικούς και τους εσωτερικούς στόχους. Την ιδέα την ανακάλυψα στο βιβλίο του Edward Deci με τίτλο “Why we do what we do” και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμη τόσο σε όρους παραγωγικότητας όσο και σε όρους υγείας, αφού – θα επαναλάβω – αν δεν είστε στην καλύτερη δυνατή υγεία, είναι αδύνατο να αποδώσετε όσα μπορείτε ανεξάρτητα από τη στρατηγική, τη μέθοδο ή την τακτική που ακολουθείται. Θυμηθείτε την τελευταία φορά που είχατε πυρετό και θα καταλάβετε αμέσως σε τι αναφέρομαι.
Ποιοι είναι λοιπόν οι εξωτερικοί στόχοι; Είναι όλοι εκείνοι που προωθούνται μαζικά από όλα τα μέσα δικτύωσης και ενημέρωσης:
Είναι σχεδόν αδύνατο να έρθεις σε επαφή με ένα μέσο ενημέρωσης ή δικτύωσης που να μην προωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έναν ή περισσότερους από τους εξωτερικούς στόχους. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν φωτεινές, εκπληκτικές εξαιρέσεις. Απλά λέω ότι είναι ακριβώς αυτό. Εξαιρέσεις.
Βέβαια τώρα κάποιος καλοπροαίρετος σκεπτικιστής αναγνώστης θα αναρωτηθεί: “Και ποιο είναι το πρόβλημά σου με τους εξωτερικούς στόχους Κωνσταντίνε; Μήπως το ότι δεν είσαι πλούσιος, διάσημος και όμορφος;” Αν εξαιρέσουμε το όμορφος (χο!) θα μπορούσε το πρόβλημα μου να είναι αυτό, αλλά δεν είναι διότι υπάρχει κάτι πιο σοβαρό… Η έρευνα δείχνει πως οι άνθρωποι που εστιάζουν σε εξωτερικούς στόχους, ανεξάρτητα από την ικανότητα ή την πιθανότητα να τους πετύχουν, είναι συναισθηματικά περισσότερο ασταθείς. Απλό και οδυνηρό. Αν εστιάζετε και κυνηγάτε λεφτά, φήμη και θέλετε να γίνετε παίδαροι και θεές, πρακτικά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνετε συναισθηματικά πιο ασταθείς. Καλό; Ξανασκέψου το αυτό στην επόμενη selfie ή στην ικανοποίηση που νοιώθεις όταν βλέπεις τον αριθμό των likes να ανεβαίνει.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε τους εσωτερικούς στόχους.
Οποιαδήποτε επιθυμία επίτευξης κάποιων ή όλων αυτών των στόχων είναι συνδεδεμένη με βελτίωση της ευημερίας και της ψυχολογικής υγείας. Όπως λέει ο Deci στο βιβλίο του: “Όταν οι άνθρωποι εστιάζουν στους εσωτερικούς στόχους, δείχνουν να είναι πιο ικανοποιημένοι, να νοιώθουν καλύτερα για τον εαυτό τους και παρουσιάζουν περισσότερες αποδείξεις ψυχολογικής υγείας”. Σε αυτό προσθέστε την 75χρονη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Harvard, “The Grant Study” όπως λέγεται και η οποία έδωσε μια και έξω απάντηση στο ερώτημα:“Τι είναι αυτό που οδηγεί σε μία καλή ζωή;”
Αυτό που βρήκαν οι επιστήμονες μετά από 75 ολόκληρα χρόνια μελέτης είναι πως ο σημαντικότερος παράγοντας που οδηγεί σε μία καλή ζωή είναι οι προσωπικές σχέσεις, τελεία! Οι καλές ανθρώπινες σχέσεις είναι χρήσιμες για την υγεία μας, τη χαρά μας και την αποτελεσματικότητα του εγκεφάλου μας σε βάθος χρόνου.
Οπότε η ερώτηση που μας τίθεται αγαπητέ αναγνώστη, είναι η εξής: Που εστιάζουμε; Θαμπώνόμαστε από τα λεφτά και τα ρεπορτάζ για το πόσο κάνει η έπαυλη του τάδε ηθοποιού ή τα πόσα ξόδεψε σε ένα βράδυ στη Μύκονο ο δείνα εφοπλιστής; Επιθυμούμε διακαώς σπίτι με πισίνα και στήθος/οπίσθια Λατίνας τραγουδίστριας ή χολιγουντιανού star; Ή προτιμάμε το χτίσιμο ουσιαστικών ανθρώπινων σχέσεων, την πραγματική βελτίωση του εαυτού μας και την προσφορά στην κοινότητα που ζούμε; Είμαστε εξωτερικά ή εσωτερικά εστιασμένοι; Δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση. Υπάρχουν επιλογές και υπάρχουν οι συνέπειες αυτών. Η φήμη, τα λεφτά και η ομορφιά δεν είναι το πρόβλημα. Η απεγνωσμένη και διακαής επιδίωξη τους και ο προσδιορισμός της αξίας μας από αυτά όμως, είναι. Αυτό είναι όλο.
ΠΗΓΗ
Σε αυτό το άρθρο θα στηριχτώ πάνω στην προαναφερθείσα ιδέα και θέλω να συζητήσω μαζί σας για τους εξωτερικούς και τους εσωτερικούς στόχους. Την ιδέα την ανακάλυψα στο βιβλίο του Edward Deci με τίτλο “Why we do what we do” και θεωρώ ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμη τόσο σε όρους παραγωγικότητας όσο και σε όρους υγείας, αφού – θα επαναλάβω – αν δεν είστε στην καλύτερη δυνατή υγεία, είναι αδύνατο να αποδώσετε όσα μπορείτε ανεξάρτητα από τη στρατηγική, τη μέθοδο ή την τακτική που ακολουθείται. Θυμηθείτε την τελευταία φορά που είχατε πυρετό και θα καταλάβετε αμέσως σε τι αναφέρομαι.
Ποιοι είναι λοιπόν οι εξωτερικοί στόχοι; Είναι όλοι εκείνοι που προωθούνται μαζικά από όλα τα μέσα δικτύωσης και ενημέρωσης:
- Πλούτη / Χρήμα
- Φήμη
- Ομορφιά
Είναι σχεδόν αδύνατο να έρθεις σε επαφή με ένα μέσο ενημέρωσης ή δικτύωσης που να μην προωθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έναν ή περισσότερους από τους εξωτερικούς στόχους. Δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχουν φωτεινές, εκπληκτικές εξαιρέσεις. Απλά λέω ότι είναι ακριβώς αυτό. Εξαιρέσεις.
Βέβαια τώρα κάποιος καλοπροαίρετος σκεπτικιστής αναγνώστης θα αναρωτηθεί: “Και ποιο είναι το πρόβλημά σου με τους εξωτερικούς στόχους Κωνσταντίνε; Μήπως το ότι δεν είσαι πλούσιος, διάσημος και όμορφος;” Αν εξαιρέσουμε το όμορφος (χο!) θα μπορούσε το πρόβλημα μου να είναι αυτό, αλλά δεν είναι διότι υπάρχει κάτι πιο σοβαρό… Η έρευνα δείχνει πως οι άνθρωποι που εστιάζουν σε εξωτερικούς στόχους, ανεξάρτητα από την ικανότητα ή την πιθανότητα να τους πετύχουν, είναι συναισθηματικά περισσότερο ασταθείς. Απλό και οδυνηρό. Αν εστιάζετε και κυνηγάτε λεφτά, φήμη και θέλετε να γίνετε παίδαροι και θεές, πρακτικά το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γίνετε συναισθηματικά πιο ασταθείς. Καλό; Ξανασκέψου το αυτό στην επόμενη selfie ή στην ικανοποίηση που νοιώθεις όταν βλέπεις τον αριθμό των likes να ανεβαίνει.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε τους εσωτερικούς στόχους.
- Ουσιαστικές Ανθρώπινες Σχέσεις
- Προσωπική Ανάπτυξη
- Δράσεις Προσφοράς
Οποιαδήποτε επιθυμία επίτευξης κάποιων ή όλων αυτών των στόχων είναι συνδεδεμένη με βελτίωση της ευημερίας και της ψυχολογικής υγείας. Όπως λέει ο Deci στο βιβλίο του: “Όταν οι άνθρωποι εστιάζουν στους εσωτερικούς στόχους, δείχνουν να είναι πιο ικανοποιημένοι, να νοιώθουν καλύτερα για τον εαυτό τους και παρουσιάζουν περισσότερες αποδείξεις ψυχολογικής υγείας”. Σε αυτό προσθέστε την 75χρονη έρευνα από το Πανεπιστήμιο του Harvard, “The Grant Study” όπως λέγεται και η οποία έδωσε μια και έξω απάντηση στο ερώτημα:“Τι είναι αυτό που οδηγεί σε μία καλή ζωή;”
Αυτό που βρήκαν οι επιστήμονες μετά από 75 ολόκληρα χρόνια μελέτης είναι πως ο σημαντικότερος παράγοντας που οδηγεί σε μία καλή ζωή είναι οι προσωπικές σχέσεις, τελεία! Οι καλές ανθρώπινες σχέσεις είναι χρήσιμες για την υγεία μας, τη χαρά μας και την αποτελεσματικότητα του εγκεφάλου μας σε βάθος χρόνου.
Οπότε η ερώτηση που μας τίθεται αγαπητέ αναγνώστη, είναι η εξής: Που εστιάζουμε; Θαμπώνόμαστε από τα λεφτά και τα ρεπορτάζ για το πόσο κάνει η έπαυλη του τάδε ηθοποιού ή τα πόσα ξόδεψε σε ένα βράδυ στη Μύκονο ο δείνα εφοπλιστής; Επιθυμούμε διακαώς σπίτι με πισίνα και στήθος/οπίσθια Λατίνας τραγουδίστριας ή χολιγουντιανού star; Ή προτιμάμε το χτίσιμο ουσιαστικών ανθρώπινων σχέσεων, την πραγματική βελτίωση του εαυτού μας και την προσφορά στην κοινότητα που ζούμε; Είμαστε εξωτερικά ή εσωτερικά εστιασμένοι; Δεν υπάρχει σωστή και λάθος απάντηση. Υπάρχουν επιλογές και υπάρχουν οι συνέπειες αυτών. Η φήμη, τα λεφτά και η ομορφιά δεν είναι το πρόβλημα. Η απεγνωσμένη και διακαής επιδίωξη τους και ο προσδιορισμός της αξίας μας από αυτά όμως, είναι. Αυτό είναι όλο.
ΠΗΓΗ
RSS Feed
