Τόμος B΄, σελ. 139-141
Στο δωμάτιο πλάι στο γραφείο μου, τα παιδιά μας στολίζουν το χριστουγεννιάτικο δέντρο και οι φωνούλες τους αντηχούν σαν μουσική στα αυτιά μου. Είναι ευτυχισμένα, όχι μόνο επειδή περιμένουν να λάβουν, αλλά για τον βαθύτερο λόγο ότι έχουν κρύψει δώρα τα οποία περιμένουν να δώσουν.
Από το παράθυρο του γραφείου μου βλέπω και τα παιδιά του γείτονα που και αυτά ετοιμάζονται με χαρά για την υπέροχη γιορτή.
Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο, εκατομμύρια άνθρωποι ετοιμάζονται να γιορτάσουν τη γέννηση του Πρίγκιπα της Ειρήνης, ο οποίος περισσότερο από κάθε άλλον, εξήγησε γιατί είναι πιο ευλογημένο να δίνεις παρά να παίρνεις και γιατί η ευτυχία διαρκείας δεν γεννιέται από την κατοχή υλικού πλούτου, αλλά από την προσφορά υπηρεσιών στην ανθρωπότητα.
Μοιάζει με παράξενη σύμπτωση που η ολοκλήρωση αυτού ειδικά του μαθήματος συμπίπτει με την παραμονή Χριστουγέννων, αλλά χαίρομαι γι’ αυτό, επειδή με δικαίωσε αρκετά για να σου θυμίσω ότι ποτέ σε ολόκληρη την ιστορία του πολιτισμού δεν υπάρχει ισχυρότερη υποστήριξη των θεμελιωδών αρχών αυτού του μαθήματος από όσο στην Επί του Όρους Ομιλία, στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο.
Ο Χριστιανισμός είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο ευρείες επιρροές στον σημερινό κόσμο και δεν θα απολογηθώ θυμίζοντάς σου ότι τα διδάγματα της φιλοσοφίας του Χριστού εναρμονίζονται απόλυτα με τα θεμέλια στα οποία κυρίως βασίστηκε το παρόν μάθημα.
Καθώς αντικρίζω τα χαρούμενα προσωπάκια των παιδιών και παρατηρώ τα βιαστικά πλήθη των καθυστερημένων χριστουγεννιάτικων αγοραστών, όλα ακτινοβόλα από την αίγλη του πνεύματος της προσφοράς, δεν μπορώ να μην ευχηθώ να μην ήταν κάθε μέρα παραμονή Χριστουγέννων,γιατί έτσι ο κόσμος θα ήταν καλύτερος, ο αγώνας της ζωής θα μειωνόταν στο ελάχιστο και το μίσος και οι προστριβές θα είχαν τεθεί εκτός νόμου.
Είμαστε σαν τα κεριάΗ ζωή διαρκεί, στην καλύτερη περίπτωση, ορισμένα χρόνια. Είμαστε σαν τα κεριά: ανάβουμε, φέγγουμε τρεμοσβήνοντας για λίγο και μετά σβήνουμε! Εάν ήρθαμε στον κόσμο για να σωρεύσουμε θησαυρούς για χρήση στη ζωή που κείται πέρα από τη μαύρη σκιά τού Θανάτου,μήπως μπορούμε να σωρεύσουμε καλύτερα αυτούς τους θησαυρούς προσφέροντας όσες υπηρεσίες μπορούμε, σε όλους τους ανθρώπους που μπορούμε, με πνεύμα αγάπης, καλοσύνης και συμπάθειας;
Ελπίζω να συμφωνείς με αυτή τη φιλοσοφία.
Εδώ το μάθημα πρέπει να τελειώσει, αλλά με κανέναν τρόπο δεν ολοκληρώθηκε. Εγώ απιθώνω τη σκυτάλη της σκέψης, αλλά είναι τώρα καθήκον σου να την πάρεις εσύ και να την αναπτύξεις με τον δικό σου τρόπο και για δικό σου όφελος.
Χάρη στην ίδια του τη φύση, το μάθημα αυτό δεν μπορεί να τελειώσει ποτέ, επειδή οδηγεί στον πυρήνα κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας. Σκοπός του είναι να σε κάνει να πάρεις τα θεμελιώδη πάνω στα οποία βασίζεται και να τα χρησιμοποιήσεις ως ερέθισμα που θα διευρύνει τον νου σου, απελευθερώνοντας τις λανθάνουσες δυνάμεις που σου ανήκουν.
Τούτο το μάθημα δεν γράφτηκε με σκοπό να σε διδάξει, αλλά για να σε κάνει να διδάξεις εσύ στον εαυτό σου μία από τις μεγάλες αλήθειες της ζωής. Έχει πρόθεση να αποτελέσει πηγή μόρφωσης με την πραγματική έννοια της λέξης, να βγάλει από μέσα σου, να αναπτύξει εκ των έσω τις δυνάμεις του νου που είναι διαθέσιμες για δική σου χρήση.
Όταν προσφέρεις τις καλύτερες υπηρεσίες για τις οποίες είσαι ικανός, πασχίζοντας κάθε φορά να υπερβείς όλες τις προηγούμενες προσπάθειές σου, κάνεις χρήση ενός ανώτερου είδους μόρφωσης. Συνεπώς, όταν προσφέρεις περισσότερες και καλύτερες υπηρεσίες από αυτές για τις οποίες πληρώνεσαι, τότε εσύ, περισσότερο από κάθε άλλον, ωφελείσαι από την προσπάθεια.
Μόνο μέσω προσφοράς τέτοιων υπηρεσιών μπορείς να αριστεύσεις στο επιλεγμένο πεδίο δραστηριότητάς σου. Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να συμπεριλάβεις στον συγκεκριμένο, κύριο σκοπό σου να ξεπεράσεις κάθε προηγούμενη επίδοσή σου. Ας γίνει αυτό καθημερινή συνήθεια που θα τηρήσεις με την ίδια τακτικότητα που γευματίζεις και δειπνείς.
Βάλε σκοπό σου να προσφέρεις περισσότερες και καλύτερες υπηρεσίες από αυτές που πληρώνεσαι και ιδού! Προτού συνειδητοποιήσεις τι συνέβη, θα ανακαλύψεις ότι
Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΕ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΠΡΟΘΥΜΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠ’ ΟΣΑ ΚΑΝΕΙΣ!
Για τις υπηρεσίες αυτές θα πληρωθείς με εξαιρετικό επιτόκιο. Το πώς ακριβώς θα εκδηλωθεί αυτή η πλημμυρίδα των κερδών, αφήνεται αποκλειστικά σε σένα να το καθορίσεις.
Και τώρα τι θα κάνεις με όσα έμαθες από το μάθημα; Πότε; Πώς και γιατί; Αυτό το μάθημα δεν θα έχει καμία αξία, εάν δεν σε κάνει να υιοθετήσεις και να χρησιμοποιήσεις τη γνώση που σου κόμισε.
Η γνώση γίνεται ΙΣΧΥΣ μόνο μέσω οργάνωσης και ΧΡΗΣΗΣ! Μην το λησμονείς αυτό.
Ποτέ δεν θα γίνεις Ηγέτης, εάν δεν κάνεις περισσότερα απ’ όσα πληρώνεσαι, και δεν μπορείς να πετύχεις, εάν δεν αναπτύξεις την ηγεσία στην επιλεγμένη σου εργασία.
ΠΗΓΗ